Selfish sewing: A tropical Candy Dress

Vorige week had ik een dinnerdate met vriendinnen in Leuven. Eén van die vriendinnen is Kathleen van Bellelien, en een paar dagen voor we elkaar zien word ik telkens zoals een magneet gezogen naar haar website en doet mijn vinger van klikkerdeklik. 

Gelukkig zien wij elkaar niet elke week Kathleen, het zou mijn failliet betekenen :-)

Deze keer bestelde ik onder andere een metertje tricot met een tropische print. Ik zag er een jurk in voor Eloise, of een bomberjasje. Thuisgekomen met mijn pakketje stof bedacht ik mij. Een zomerse jurk voor Eloise aan het einde van augustus zou niet bijster slim zijn; wie weet past ze er volgende zomer nog in... En dat stofje een jaar in de kast laten liggen, dat zou eveneens zonde zijn. Na overleg met mijzelf en Meneer MinnieMie over het al-dan-niet-passen van de nogal uitbundige print bij mijn eerder sobere en printloze kledingstijl besliste ik er toch voor te gaan, knikkende knieën inclusief.

Ik naaide de Candy Dress uit La Maison Victor in de grootste maat, 176. Dat dit patroon ook voor volwassenen lukt zag ik bij Sylvia en Katelijne.

De jurk zit vrij ruim (maar heeeeel comfortabel!), dus ik denk dat maat 176 vergelijkbaar is met een 38 terwijl ik eerder naar 36 neig in confectiekleding.

Qua lengte moest ik niets veranderen, de Candy valt erg kort (ik verleng bij Eloise standaard met minstens 7 centimeter) maar aangezien ikzelf 1m67 ben had ik voldoende marge bij maat 176.

Uit 1 meter tricot haalde ik alle patroondelen, behalve de tegenzakken van de jurk. Daarvoor gebruikte ik een restje tricot uit mijn voorraad, in een bijpassend effen beige, maar aangezien de tegenzakken niet te zien zijn maakte de kleur niet veel uit. Ook de mouwen dubbelde ik met de effen tricot, zo zijn de randen mooi afgewerkt.

Bijna camouflage, zo tussen het riet hahahaha!

Ook de halslijn werkte ik af: eerst overlocken, vervolgens een centimetertje omplooien naar de slechte kant en dan afboorden met een tweelingnaald. Ik deed hetzelfde met de zoom.

De meningen over mijn jurk waren verdeeld trouwens, Op Instagram kreeg ik erg fijne reacties, Meneer MinnieMie vond mij zeer chique, mijn mama vond het dan weer een casual vakantiekleedje, en echt wel mooier in het echt. Dat moest ik er expliciet bijzetten van haar. Bij deze :-)

En ik? Ik ben gewoon blij dat het past, naaien voor mijzelf blijft 'way out of my comfortzone' en dus extra spannend.

Patroon: Candy Jurk - La Maison Victor

Stof: Bellelien (helaas ondertussen uitverkocht)