Gelukkig past de broek

Toen ik bijna 5 jaar geleden gebeten werd door de naaimicrobe volgde ik steevast, en op de letter, patronen. De creativiteit die ik mijzelf durfde toestaan was het combineren van stoffen en kleuren. Dat was toen al genoeg uitdaging. Patroonhacks waren écht niet aan mij besteed, hoogstens ging ik voor een mix & match.

We zijn ondertussen enkele jaren later en ik merk dat ik meer en meer zelf teken, uitprobeer, en ideeën vanuit mijn hoofd vertaal naar stof. Trial en error, zo mag dat proces wel genoemd worden. De stapel met stoffen die ik op die manier verprutste durf ik al niet meer tonen. 

U voelt mij al komen, vandaag toon ik zo een trial & error. En repeat.

Niet ondraagbaar, maar te groot. Of te klein. Enfin, kijk maar mee...

Ik wou een nieuwe outfit voor Eloise naaien: een truitje gecombineerd met een broek. 

Voor de broek hoefde ik niet lang na te denken, ik koos de mini Hudson pants die ik al zo vaak naaide. Ik denk dat ik het ondertussen kan met mijn ogen toe. Zou ik dat de volgende keer eens proberen? Voer voor een nieuwe 'trial & error' blogpost alvast :-)

Eloise is bijna 5 en draagt 110-116 in confectiekleding. Ik tekende de 5 jaar over van het patroon en deze past perfect.

Oef, dat is toch al iets.

De stof is trouwens van Nosh, zalige kwaliteit zoals we gewoon zijn van Nosh.

Ik bestelde rechtstreeks bij hen, in Finland, en drie dagen later werd mijn pakje al geleverd....

Eloise zag de stof en zei: ooooh Afrikaanse stof! 

Ze hadden op school net een weekje gewerkt rond het thema 'Afrika', en legde de link. Ik legde eerder de link met de hippe botanical prints, maar kom, zolang we allebei tevreden zijn is het mij allemaal eender.

Maar dus... toen wou ik ook een trui bij deze broek.

In mijn hoofd zat een 'fancy' truitje, geen gewone 'tussen de soep en de patatten' sweater, maar eentje met net dat tikkeltje extra. Een pofmouwtje bijvoorbeeld.

Ik nam mijn patroon-teken boek erbij en hertekende de mouw uit Stof voor Durf-het-Zelvers 2 naar de mouw die ik voor ogen had. 

Toen de trui af was, deed ik een vreugdedansje. Toen ik Eloise de trui aantrok, zakte de moed in mijn schoenen. 

Mijn overmoedige zelve had maat 122 overgetekend. 

Euh, what was I thinking... 

Eloise groeit, sneller dan ik haar garderobe kan naaien, en ik had met dat idee in mijn achterhoofd het allemaal wat ruimer gezien. Als in, twee maten te ruim.

Lijkt nog mee te vallen zegt u?

Kijk maar eens naar de mouwen... Ik moest ze 2 keer omslaan want wapperende armen zonder kinderhandjes is maar een gek zicht :-)

Achteraan werkte ik trouwens af met een rits, de tricot die ik gebruikte (ook van Nosh trouwens) rekt nauwelijks dus dat was geen overbodige luxe.

Enfin, deze trui gaat nog eventjes in de kast. Maar hij komt er zeker terug uit, want ik ben stiekem wel blij met het resultaat.

Poging twee dus, en hiervoor gebruikte ik een zalig velours stofje dat ik kocht bij Madeline De Stoffenmadam. Velours is weer mega 'in' tegenwoordig:  Laurence gebruikte exact dezelfde stof (lees hier), en de andere Laurence maakte in de blauwe variant een zalige outfit voor haar zoon. 

Ik tekende een trui in maat 110 (deze ezel ging zich geen twee keer aan dezelfde steen stoten), en gebruikte de wijde mouwen uit Stof voor Durf-het-Zelvers 2 als basis.

Missie geslaagd, zou je zo denken?

De stof is ultrazacht, de kleur past perfect op de broek, het naaien verliep erg vlot.

En dan bleek dat ik mij misrekende in de lengte, waardoor de trui nogal kort valt. Nogal.

Echt. Waar.

I. Kid. You. Not.

Ik werkte de mouw af met een rolzoompje; zo moet de mouw niet gedubbeld worden, wat het effect van de wijde mouw zou teniet doen.

Maar, te kort dus.

In ieder geval, laten we zeggen dat zowel 'cropped' als 'oversized' tegenwoordig best wel kunnen. Maar ideaal is dit toch niet... 

Ik verzamel mijn moed om aan trui nummer 3 te beginnen :)

Gelukkig past de broek.

De spoorweg waar we foto's gingen nemen ligt trouwens kortbij ons huis, en wordt al jaren niet meer gebruikt.

Maar fotogeniek is hij wel... Daarom wil ik jullie dit laatste beeld niet onthouden... Poseren als een pro, die oudste van mij.

Patronen: Broek - Mini Hudson Pants van True Bias / Truitjes: zelf getekend maar gebaseerd op Stof voor Durf-het-Zelvers 2

Stoffen: Nosh en Madeline De Stoffenmadam