Strike it blue

About Blue Fabrics lanceerde alweer een nieuwe collectie french terry stofjes en oh boy, wat zijn ze mooi!

De collectie kreeg de naam 'Summer Fruit' mee en ligt nu in de winkels. Er zijn 4 prints beschikbaar en ik ging aan de slag met 'Strike it blue'.

Alle stoffen kregen trouwens het Oeko-Tex label mee, een garantie dat jouw kledingstukken geen schadelijke stoffen bevatten. Heel belangrijk, me dunkt!

Ik wou een eenvoudige jurk naaien en haalde de Candy Dress van La Maison Victor nog eens vanonder het stof. Naar goede gewoonte nam ik de normale confectiemaat van Eloise (momenteel 122) maar ik voegde 5 centimeter toe aan de lengte van de rok.

Achteraf bekeken was 5 centimeter zelfs conservatief, het had gerust 7 centimeter extra mogen zijn.

#eloisestrikesapose 

Ik naaide ook een shortje uit de Cornflower print, die volgt nog!

Stof: Strike it Blue uit de collectie "Summerfruit' van About Blue Fabrics

Patroon: Candy Dress - La Maison Victor

Selfish sewing: A tropical Candy Dress

Vorige week had ik een dinnerdate met vriendinnen in Leuven. Eén van die vriendinnen is Kathleen van Bellelien, en een paar dagen voor we elkaar zien word ik telkens zoals een magneet gezogen naar haar website en doet mijn vinger van klikkerdeklik. 

Gelukkig zien wij elkaar niet elke week Kathleen, het zou mijn failliet betekenen :-)

Deze keer bestelde ik onder andere een metertje tricot met een tropische print. Ik zag er een jurk in voor Eloise, of een bomberjasje. Thuisgekomen met mijn pakketje stof bedacht ik mij. Een zomerse jurk voor Eloise aan het einde van augustus zou niet bijster slim zijn; wie weet past ze er volgende zomer nog in... En dat stofje een jaar in de kast laten liggen, dat zou eveneens zonde zijn. Na overleg met mijzelf en Meneer MinnieMie over het al-dan-niet-passen van de nogal uitbundige print bij mijn eerder sobere en printloze kledingstijl besliste ik er toch voor te gaan, knikkende knieën inclusief.

Ik naaide de Candy Dress uit La Maison Victor in de grootste maat, 176. Dat dit patroon ook voor volwassenen lukt zag ik bij Sylvia en Katelijne.

De jurk zit vrij ruim (maar heeeeel comfortabel!), dus ik denk dat maat 176 vergelijkbaar is met een 38 terwijl ik eerder naar 36 neig in confectiekleding.

Qua lengte moest ik niets veranderen, de Candy valt erg kort (ik verleng bij Eloise standaard met minstens 7 centimeter) maar aangezien ikzelf 1m67 ben had ik voldoende marge bij maat 176.

Uit 1 meter tricot haalde ik alle patroondelen, behalve de tegenzakken van de jurk. Daarvoor gebruikte ik een restje tricot uit mijn voorraad, in een bijpassend effen beige, maar aangezien de tegenzakken niet te zien zijn maakte de kleur niet veel uit. Ook de mouwen dubbelde ik met de effen tricot, zo zijn de randen mooi afgewerkt.

Bijna camouflage, zo tussen het riet hahahaha!

Ook de halslijn werkte ik af: eerst overlocken, vervolgens een centimetertje omplooien naar de slechte kant en dan afboorden met een tweelingnaald. Ik deed hetzelfde met de zoom.

De meningen over mijn jurk waren verdeeld trouwens, Op Instagram kreeg ik erg fijne reacties, Meneer MinnieMie vond mij zeer chique, mijn mama vond het dan weer een casual vakantiekleedje, en echt wel mooier in het echt. Dat moest ik er expliciet bijzetten van haar. Bij deze :-)

En ik? Ik ben gewoon blij dat het past, naaien voor mijzelf blijft 'way out of my comfortzone' en dus extra spannend.

Patroon: Candy Jurk - La Maison Victor

Stof: Bellelien (helaas ondertussen uitverkocht)

De jurk die zomer roept

Een tijdje geleden zat er een prachtig stofje van Finch Fabrics in mijn brievenbus.

De warme rode en oranje tinten doen mij dromen van de zomer... 

Ik talmde met in het stofje te knippen want ik had zo ongeveer een miljoen patroonopties in mijn hoofd.

Uiteindelijk speelde ik op safe en ging ik voor de Candy Dress uit La Maison Victor.

Ik hergebruikte de patroondelen van het jurkje dat ik anderhalf jaar geleden voor Eloise naaide, maar verlengde deze keer het rokgedeelte met 7 centimeter. 

Die 7 centimeter zijn nu prima, maar korter mocht het echt niet zijn. 

Mag de zomer dan alvast morgen beginnen? #wishfulthinking

Ik ben heel tevreden van de afwerking, mag ik dat even zeggen?

De mouwtjes dubbelde ik, en de hals werkte ik af met de tweelingnaald. Ook het omzomen van de rok deed ik met mijn tweelingnaald voor tricot stoffen. 

Belangrijke tip bij het gebruik van een tweelingnaald: nooit de zigzagsteek gebruiken die je anders gebruikt om tricot te stikken.. Een gewone rechte steek daarentegen is een prima idee.

Het is niet gemakkelijk om een zonnige jurk als deze te fotograferen binnenshuis.

Crappy light season, herkenbaar?

Eloise liet het niet aan haar hartje komen, en headbangde zich vrolijk een weg door de fotoshoot.

In realiteit zijn de kleuren veel levendiger. 

De kwaliteit is eveneens zalig, geen geflubber maar wel een stevige tricot die erg zacht aanvoelt.

Zonnetje, kom maar snel... We hebben weer zin in blote beentjes en blote teentjes!

Dankjewel Finch Fabrics!!!

Patroon: Candy Dress - La Maison Victor

Stof: Finch Fabrics

Fotografie: Griet (kuskuskus!)

Copenhagen Candy

Een paar keer per jaar knijp ik er enkele dagen tussenuit met vriendinnen.
... Concreet betekent dit dat ik Eloise een weekendje aan de deskundige handen van haar papa overlaat, en ik mij samen met vriendinnen onderdompel in de ontspannen (vakantie)sfeer van een nieuwe stad, los van dagelijkse beslommeringen, en mij te buiten ga aan lekker eten, cultuur opsnuiven, tetteren, slenteren en shoppen.

Onlangs stond Kopenhagen op het programma. Mijn eerste Scandinavië-ervaring, en ik vertrok dus met hooggespannen verwachtingen. Het werd een prachtig weekend, maar dat spreekt voor zich denk ik... Op mijn to-do lijstje staat trouwens ergens bovenaan mijn intentie om een verslagje hiervan te bloggen, to be continued, uhum.

Het eerste dat mij opviel in de (overigens ultra-propere) luchthaven van Kopenhangen, was een winkel van Molo. Molo is een Scandinavisch merk, met hoofdzetel in Kopenhagen. Ik ben er dol op, maar de prijsjes zijn niet mis... Groot was mijn vreugde toen ik in één van de talrijke stoffenwinkels in Kopenhagen een stofje op de kop tikte dat wel héél erg Molo-stijl is...

Nog nagenietend van de Kopenhagen-ervaring, naaide ik een Candy jurkje met het prachtige "Molo"-stofje...

Some time ago, I went on a citytrip to Copenhagen with 4 girlfriends. We really enjoyed ourselves, visiting an unexplored city, dining in nice restaurants, strolling in the beautiful streets... and off course, we didn't forget to shop! I bought some gorgeous 'Molo'-alike fabric in a Copenhagen fabric store, and created a very simple, knit dress by using the Candy Dress pattern by La Maison Victor.

De kapmouwtjes die in het oorspronkelijke patroon voorzien zijn liet ik achterwege voor dit jurkje, dat was net 'too much'. De print is al druk genoeg...

Maar check die kleuren... prachtig toch!?

Heb ik al verteld dat ik niet graag met tricot werk? In tegenstelling tot mijn vriendin Kathleen die het ene tricot-pareltje na het andere tevoorschijn tovert, moet ik steeds een mentale tricot-ijsberg overwinnen alvorens eraan te starten.

Oh, and I do hate working with knits. I'm addicted to cotton, and I do buy knits from time to time, but it takes some courage every time to start the actual sewing process.

Ik naaide trouwens de 98 (drie jaar) voor Eloise, ze is net 2 maar ik had het gevoel dat de 92 nipt zou zijn. De 98 is nog wat ruim aan de okseltjes, maar ik hoop zo dat ze het volgende zomer nog kan doordragen...
 

Oh ja, uiteraard zat er ook een lintje in de taille, maar Eloise trekt dat er steeds vakkundig terug uit. Ik heb de strijd dus al opgegeven ondertussen...

Patroon / Pattern: Candy Dress - La Maison Victor
Stof /Fabric: Stoff & Stil Copenhagen - www.stofogstil.dk