dinsdag 30 juni 2015

Sewing Therapy: bandwerk

Het was hier stilletjes.

Ik heb getwijfeld om deze post te schrijven; deze blog is namelijk in de eerste plaats mijn 'happy place'... maar ook mijn archief. 
Stukjes van ons leven, fragmenten om later terug te lezen.
So here goes.


Vorige week zondag, 21 juni - de eerste dag van de zomer - hebben we afscheid genomen van mijn papa. 
De pappie van Eloise en Oliver. 
De schoonvader van Meneer MinnieMie.

Begin februari 2015, midden in mijn Oliver-kraamtijd, kreeg ik telefoon van zijn arts. 
'Zit u mevrouw?'
Men had een hersentumor ontdekt, en ik kreeg er meteen een verhaal bij. De hersentumor bleek  een uitzaaiiing te zijn van zijn longen. 'Want uw vader heeft longkanker mevrouw. De prognose is zeer slecht." Enkele weken later werden er nog uitzaaiingen gevonden. Kanker stadium 4, dat is ongeneeslijk. 

Een mokerslag, recht in onze magen. De wereld van mijn broer en mijzelf daverde op z'n grondvesten.
Het werden maanden van ontelbare ziekenhuisbezoeken, gesprekken met artsen, onderzoeken, ... om bijna 5 maanden later te eindigen met zijn koude hand in die van mij.
Veel sneller dan verwacht, en gedacht.
Zestig jaar mocht hij worden.

Finito. Afgelopen. 
We namen op een serene manier afscheid, hij stierf omringd door de mensen die hij het liefste zag, en dat troost ons.

Op zijn afscheidsprentje kwam deze tekst; die hij uit het hoofd kende.
Schenk mij de kalmte om te aanvaarden
wat ik niet kan veranderen;
de moed om te veranderen wat ik kan veranderen;
en de wijsheid om het verschil hiertussen te zien.

Deze blog las hij niet, maar hij genoot wel van de naaisels. Mijn Lotta rok vond hij erg geslaagd, en als Eloise een nieuwe jurk droeg vroeg hij steevast: 'mama gemaakt schatje?'. Hij wist dat naaien rust bracht in mijn hoofd, en droeg mij op om mijzelf goed te verzorgen. 

Zin in bloggen had ik even niet, maar ik naaide wel door. Net zoals toen, want naaien is therapie. Alleszinds, voor mij werkt het.


Een rondje bandwerk was echter wel aangewezen, want de concentratie was ver zoek vorige week. Het einde-schooljaar geschenkje dat ik voor Eloise's juf in gedachten had vormde de basis van mijn repetitief werkje, en ik toon jullie bij deze mijn productie van vorige week. 



Eenvoudige ritstasjes, met lederen hoekjes.
Een beetje saai misschien, want allemaal hetzelfde, maar wel een schoon geheel, en ik hou daar zo van.





Ik liet Eloise het geschenkje voor haar juf kiezen, en het werd deze. 
Smaak heeft ze, mijn dochter.


De tasjes zijn ongeveer de grootte van een clutch.



Zelf maken? Dat kan.


Stoffen:
Miss Matatabi: Kokka Ellen Baker - Charms - Half Round (currently sold out)



woensdag 17 juni 2015

To Ishi or not to Ishi?

Vandaag wil ik jullie een verhaaltje vertellen.
Eentje waar ik niet trots op ben.
 
Herinneren jullie zich nog mijn eerste Ishi-jurkje? Ik schreef er hier over, en vertelde jullie over het nieuwe StraightGrain patroon waarbij het naai-proces voor mij niet van een leien dakje liep.
 Ik worstelde met de maat. De 3 jaar was te groot. Het tornmesje werd bovengehaald, ik knipte en plakte het patroon voor de tweede keer, en naaide een nieuwe jurk in een maatje kleiner. Deze 2 jaar was beter, maar nog steeds te wijd naar mijn persoonlijke smaak. 

Ander en beter dacht ik, en in mijn hoofd maakte ik al plannen voor een tweede Ishi.
Ik zag enkele prachtige versies voorbijkomen en werd verliefd op deze. En op deze.
 Oh, en ook op deze
Stuk voor stuk jurkjes die helemaal niet te wijd waren; en daarom kon ik dit patroon echt niet los laten.

Afgelopen weekend had ik een gesprek met enkele naaivriendinnen.
Zij stelde mij dé vraag: "Stond jouw printer wel juist ingesteld?"

Om een lang verhaal kort te maken. 
Mevrouw MinnieMie maakte een grote beginnersfout... 
We hebben een nieuwe printer, met enkele fantastische instellingen, en die instellingen zorgden voor een 'fit to page'. Wat resulteerde in een Ishi-uit-proportie.

Toink. 
Een kleine paniekaanval, een nieuwe printbeurt en naai-avondje later presenteer ik u mijn tweede Ishi! 

Het patroon zoals het bedoeld is.



Please sit down because I want to tell you a story. One I'm not proud of. One about my first Ishi.
As you could read here; the sewing process was kind of heavy. I had a hard time picking to right size and my first version turned out way (I say waaaaaaaaay) too big. I opened all stitches and started all over again with one size down. The result was a very cute dress, but still too wide according to my taste. 
I was very disappointed as I saw several gorgeous Ishi dresses popping up all over the web and they all seemed to fit nicely. What happened to my dress you wonder? 
Well, I have the answer... I totally screwed up while printing the pattern. We have a new printer with loads of fancy settings and one of them is 'fit to page'. I unconsciously printed an out-of-proportion-way-too-wide Ishi. As soon as I realized this, I decided to sew up a new Ishi... 

'Cause if at first you don't succeed, dust yourself off and try again.
I present you: my second Ishi. The pattern like it is meant to be!






Ik ga de foto's voor zich laten spreken.
Laat het duidelijk zijn dat mijn antwoord op de titel van deze blogpost volmondig 'JA' is.


To Ishi or not to Ishi?
Hell YES!


Van de grote zakken zijn we echt fan! 


Eloise wou twee vlechtjes.
Net zoals Anna, de zus van Elza in Frozen. We hebben een fan in huis, jawel!


Het stofje met de vogeltjes is er eentje van Eloise Renouf, een naamgenootje van mijn MinnieMie, en had ik bewaard voor een speciale gelegenheid :-)
 









Oprechte excuses aan het adres van An; ik begrijp het als je mij vanaf nu weert uit elke toekomstige patroontoer, dat heb ik wel verdiend :-)

My sincere apologies to you, An, for messing up my first version. Lessons learned!

Patroon / Pattern: Ishi Dress - StraightGrain
Stoffen /Fabrics
Eloise Renouf (Cloud9) - Bird Song Gold
Art Gallery - Arizona Canyon Wall
Michael Miller - Cotton Couture Raspberry Rose

 

dinsdag 16 juni 2015

Selfish Sewing: The Lotta Skirt

 De kleerkast van de kindjes is goed gevuld, terwijl die van mij - postnataal - toch nog wel wat ruimte heeft.
Mijn dagdagelijkse uniform is een broek, doorgaans jeans, met een blouse en een blazer.
Deze mevrouw draagt (letterlijk) de broek en vond dat het tijd werd om uit de comfortzone te stappen.

Enter... de rok.


I'm a trouser-girl. A jeans-girl, that is.
My standard uniform is a pair of jeans, combined with a blouse and a jacket.
Time to leave my comfortzone I would say... The weather is starting to get nicer, so throw in a skirt!

Deze eerste foto zegt meteen alles denk ik, want dit zakje-met-flapje-en-knoopje is zowat het signature item van Compagnie M'.'s Lotta jurkje/rok.

Het Lotta jurkje maakte ik al meermaals voor Eloise, het rokje nog nooit, maar ik kocht zowel het volwassenen- als meisjes-patroon omdat ik toch zo hou van de mama-dochter look.

Ik deed het echter niet deze keer, en ging lekker egoïstisch enkel voor mijzelf aan de slag.

Whoever knows the patterns by Compagnie M. will immediately recognize the Lotta skirt. 
We are a big fan of the Lotta Dress - I used this pattern already several times - and when Marte launched the little girl & big girl/adult version of the Lotta skirt, I didn't hesitate and added both patterns to my shopping basket. 
Though I'm a big fan of the mother-daugher look, this time I was in a selfish mood and decided to sew for me - myself - and I. 
Nah!


Toen ik de Lotta knipte kwam Eloise naast mij staan.
'Wat maak je mama?'
Een rokje voor mijzelf
'Een rokje voor mij?'
Neen schatje, een rokje voor mama
'Neen, mama, een rokje voor mij. Voor mij hé? Voor mij! Voor mij-mij-mij!!!"

Ze snapte er niks van en was dus ook zeer verbouwereerd toen ze werkelijk zag dat ik het meende.

Het knippen deed ik dus thuis, het naaien deed ik onder vriendinnen.
Bij Marte herself thuis dan nog wel; en mijn immer-voorbereide-ik stond op de stoep zonder blinde rits en zonder contrasterende stof voor de zakjes.
Met het schaamrood op de wangen nam ik het materiaal aan dat Marte mij toestopte.
Oh boy, van indruk maken gesproken.



Het naaien verliep vlot; hoe kan het ook anders met live instructies.
Nog meer schaamrood, want ik was ook mijn laptop vergeten waarop de handleiding stond.

In ieder geval, eind goed al goed, want ik ben echt SUPER tevreden met mijn nieuwe rok.



Volgens de instructies in de handleiding moest ik maat 36 knippen, en dat deed ik ook braaf. 
Het gevolg is een perfect passende rok.
Het enige dat ik aanpaste is de lengte, ik knipte er enthousiast 13 centimeter af. Misschien net iets te enthousiast, maar Meneer MinnieMie vindt het prima kunnen.
:-)

I followed the instructions very closely and cut out size 36. This size is spot-on!
The only thing I changed was the length; I took off 13cm. Maybe I was a bit too enthusiastic but Mr MinnieMie loves the length as it is now so I guess it's ok :-)




Voor het eerst naaide ik de binnenkant van de tailleboord vast met de hand.
Een werkje dat ik zondag deed, in de tuin, terwijl Oliver zijn middagdutje deed en Eloise in het opblaas-zwembadje speelde.

Een zonnige zondag, zoals we ze graag hebben.



Het mooie stofje is van Cotton+Steel. 


Voor herhaling vatbaar, de Lotta!


Patroon / Pattern: Lotta Skirt - Compagnie M.

maandag 8 juni 2015

Orange is the new black

Na enkele avonturen met zwart en wit (zoals hier, hier en hier) had ik zin om mijn schaar te zetten in een vrolijk kleurtje.

Black and white was the main theme on my blog lately. 
Time to pop some color, don't you think!?
 

Roze, groen, rood, blauw, geel, paars, ... alles kwam in aanmerking, maar neem het van mij aan;
Orange is the new black!

Oranje werd het dus.
Uit mijn stoffenkast haalde ik een Max & Lola stofje dat ik een tijdje geleden kocht bij Mon Depot.
Ik had een eenvoudige jurk in gedachten, en gebruikte daarom nogmaals het Charlie patroontje van Mingo & Grace.
Een eenvoudige A-lijn snit, met een wijd fronsrokje.


I considered several options: pink, green, purple, blue, yellow, red... but believe me folks, ORANGE is the new BLACK :-)
I picked out a brilliant orange striped fabric that I bought some time ago over at Mon Depot and combined it with the even more brilliant Charlie Dress pattern by Mingo & Grace.

U zag dit patroontje ook al hier.
Toen maakte ik de 2 jaar, en versmalde ik langs elke kant met een 4tal centimeter. 
Voor deze versie ging ik aan de slag met maatje 18maanden, en dat blijkt prima te passen voor mijn 3jarige. Ik deed geen enkele aanpassing hier; voor een volgende versie voeg ik enkele centimeters toe aan het lijfje, en dan is het helemaal perfect.

This is the second time that I use the Charlie Dress pattern; the first time, I sewed up size 2 but took away some inches on both sides. For this version, I used size "18 months" and this turns out to be perfect. Next time (because indeed, there will be a next time for this pattern - it's just amazing), I'll just add some inches to the bodice length and then it will be perfect for my daughter.


Om het geheel wat speelser te maken knipte ik het lijfje met horizontale strepen, en het rokgedeelte met verticale strepen. Heel eenvoudig, maar meer moest het niet zijn denk ik...

I combined horizontal with vertical stripes, and I like the result!


Achteraan sluit het jurkje met een knoopje.

No zipper, just a split and a simple button-closure. 




Daar zijn de blote knietjes!
Hoera voor de zomer!
 

Eloise nam zelf ook enkele foto's...
 

Plukte bloemetjes...


... en bracht ze enthousiast  naar mij


'Abbeblief mama'




Stof / Fabric: Mon Depot



woensdag 3 juni 2015

ISHI dress *** StraightGrain patterntour ***

Mijn all-time favoriete patroon, Hanami, kreeg een zusje.
Toen An mij vroeg om deel uit te maken van de patroontoer reserveerde ik meteen mijn plaatsje, want StraightGrain en mijn MinnieMie, dat is mijn lievelingscombinatie.

Die kleine Ishi bleek echter geen meegaand kind te zijn.
Ik verklaar mij nader.

When An from StraightGrain launched her newest pattern, I couldn't wait to lay my hands on it to sew a new dress for my Eloise.
Nevertheless, that cute little princess Ishi gave me a hard time!

In de eerste plaats is er het patroon zelf.
Het ontwerp eist creativiteit, combineren van stofjes, prints, kleuren,...
Ik brak er mijn hoofd over, dagenlang, en vond uiteindelijk mijn ultieme combinatie in een drukke Echino-print, gecombineerd met een effen gouden stofje en zalmkleurige paspel.
Geen drie verschillende stoffen dus, want ik vond de print van mijn basis-stof al druk genoeg.

Maar oh, wat hou ik van die kleurtjes samen... Zalm, zwart, wit, en goud.

Firstly, there is the pattern itself.
Ishi is an A-line dress with big pockets (and I mean BIG) and princess seams; these elements scream for mix and match of colors, fabrics, prints,...
I had loads of combinations in my head, but finally went for a very busy black&gold&white Echino-fabric, combined with a gorgeous, solid golden fabric from the Cotton Couture selection of Michael Miller. I spiced everything up with some salmon piping.


Ten tweede: de maat.
Ik maakte de drie jaar, en toen ik Eloise liet passen vond ik de jurk veel te wijd vallen voor haar. Matentabellen negeren, dat is absoluut mijn grootste (naai)zonde. 
Het mantra van de meeste naaisters ("meten is weten") ken ik uiteraard wel, maar pas ik veel te weinig toe. En meestal komt dat nog goed ook, ik ben een goede gokker.
Deze keer dus niet, en mocht ik de hele jurk lostornen. Inclusief overlocksel, want ik lever geen half werk. :-)
U kan er zich wel iets bij voorstellen waarschijnlijk; fijn was dat niet echt.

Secondly: I had a hard time picking the right size.
I'm not a fan of measuring my child (my bad, I know), and I ended up with a way too big dress in size 3. I started all over again with size 2 and this is perfect.



De twee jaar past dan weer prima; Ishi is een wijder jurkje dan de kleding die doorgaans in Eloise's kastje hangt, maar dat deert haar niet. Integendeel zelfs; Ishi is de ideale speeljurk, met grote zakken waarin ze steentjes, en andere schatten kan verstoppen.


Ten derde dus... Foto's nemen was deze keer niet eenvoudig.
Eloise wou spelen; ze wou helemaal niet poseren.
Deze keer dus één voor één speelfoto's.
Girls just wanna have fun :-)

... and thirdly, Eloise didn't want to pose, she just wanted to play.
That's how much she loves her new dress!



Ik maakte trouwens de optie met het knopenpat.
En ik zondigde...
Ik had al zoveel tijd gespendeerd aan het naaien, lostornen en opnieuw naaien van deze jurk (zie punt 2), dat ik geen zin meer had in het naaien van knopen. 
Misschien beklaag ik mij dit achteraf  nog, maar gouden kamsnaps leken mij in dit geval wel veroorloofd.


  Run baby run

Patroon / Pattern: Ishi by StraightGrain
Stof/ Fabrics: Echino via Bellelien, Cotton Couture Gold via Petite Couture, salmon piping


Laat je inspireren...
Looking for inspiration?


ishi tour button