Een Ishi voor de derde kleuterklas!

Ik hou van tradities.

Al sinds Eloise's eerste schooldag naai ik telkens met veel plezier een nieuwe jurk om het nieuwe schooljaar te starten.

Dit jaar droeg ze op één september haar Nova blouse.

Nova staat voor nieuw, dus die link was snel gelegd. Bovendien turnt Eloise op vrijdag en dan worden de ouders vriendelijk verzocht om hun dochters niet in zwierjurkjes naar school te sturen.

Een luchtige blouse gecombineerd met een broekje en sportieve schoenen does the trick.

Maar het kriebelde, die 'eerste schooldag-jurk' en ik kon het niet over mijn hart krijgen om dit zomaar te laten voorbijgaan.

Enter de 'tweede schooldag-jurk'; een gloednieuw concept, nah! :-)

De ingrediënten voor deze outfit: alweer een StraightGrain patroon - deze keer een vereenvoudigde Ishi (zonder zakken) gecombineerd met een zalig stofje van Art Gallery met de mooie naam 'daydream' dat ik kocht bij Bellelien.

Ik hoor mijzelf trouwens vaak roepen:"het is niet omdat er een naad zit dat er paspel tussen moet" maar in dit geval zorgt de paspel voor nét dat tikkeltje extra.

En ik spreek mijzelf al eens graag tegen, dat ook.

Eloise is klaar voor de derde kleuterklas. 

Valt het jullie ook op dat ze ineens zo groot is...?

Patroon: Ishi Dress - StraightGrain

Stof: Daydream Sigh - Bellelien

Blogtour: Meet our new friend Laure!

Mijn MinnieMie's kastje wordt voor ruwweg 60% gevuld met patronen van StraightGrain. 

Tinny's, Ishi's, Hanami's, Jaanu's, you name them - I make them - Eloise wears them.

Vandaag voegen we Laure toe aan dit lijstje; een bijzonder fijn A-lijn jurkje met verschillende kraag en mouw-opties.

Ik ging voor een makkelijk recept: de basisjurk gecombineerd met kapmouwtjes en een striklintje aan de hals.

De jurk zit in een wip in elkaar, en de uitleg is, naar gewoonte, erg duidelijk.

 

Ik gebruikte een stofje uit mijn voorraad, eentje van Art Gallery dat ik een tijdje geleden kocht bij Bellelien. Ik was gierig toen en had maar 80 centimeter besteld, maar ik haalde deze jurk in maat 104 er vlotjes uit! De stof is 149cm breed, dat helpt natuurlijk :-)

Een sierlijke jurk werd het, Eloise ging er spontaan van dansen.

Een patroon dat roept om bandwerk.

Er volgen er nog...

 

en oooh dat opstaand kraagje achteraan...

 

Stof: Art Gallery - Painterly Wash Indigo via Bellelien

Patroon: Laure Dress - StraightGrain

 

Er is trouwens ook een leuke wedstrijd verbonden aan de launch van dit patroon; klik snel door want je kan o.a. een Brother naaimachine winnen!

 

Meer inspiratie kan u bovendien vinden bij de andere deelnemers aan de blogtour!

 

-------------

sewpony

honderdachtentwintig

sisko by mieke Minniemie groovy baby and mama Blanche kneesocksandgoldilocks just add fabric toertjes en pateekes bellevi creative needle and threads

-------------------

Twinning is definitely winning!

Sinds het begin van mijn naai-avontuur heb ik twee vriendinnen waarmee ik quasi dagelijks praat over onze gemeenschappelijke passie(s): stofjes, patroontjes, ... en onze kindjes.

We hadden zin in twinnen, en we bedachten hoe cool zou het zijn om onze kindjes, die dan ook nog eens exact even oud zijn in dezelfde outfit te stoppen en voor de camera te zetten.Vriendin Kathleen zorgde voor prachtige stof, vriendin Sofie voor een jongens-model en ditto naaisel, en ikzelf voor het meisjes-model en -outfit.

Het resultaat bleek zo cool te zijn als we het in ons hoofd hadden bedacht.

Kijken jullie mee?

Eloise draagt de Friday Dress van Petit à Petit Family. Ik werd verliefd op dit patroon na het zien van haar en haar versie.

Dit hemdjurkje is de 'perfect match' met de Theo van Zonen 09.

Sofie naaide voor Bas dus een bijpassend hemdje, en onze twee cutiepatoeties poseerden samen alsof ze nooit iets anders hebben gedaan.

Ik denk dat we deze foto's moeten gebruiken later voor hun huwelijksaankondiging :-) :-) :-)

Oh assorti, ik hou daar zo van.

Net een capsule collectie van een mooi kledingmerk!

Ik ben trouwens helemaal fan van de pasvorm van de Friday Dress; deze jurk is echt wel wat meer werk dan een ander katoenen jurkje (rits én knoopjes, verschillende details,...) maar zo hard de moeite waard! Ik naaide voor Eloise maat 5-6 jaar maar verkortte wel een 6tal centimeter. De jurk valt naar mijn smaak zo perfect, net op de knietjes, met nog groeimarge voor de lente die er binnenkort aankomt (ja... want daar kijken we toch al naar uit).

Ik had 1,5 meter stof nodig voor deze jurk, en werkte met doorlopende print aan het knopenpat. Sofie deed net hetzelfde als ik, maar zij gebruikte de stof wel in de juiste richting.

Een blooper om het jaar mee te starten, bij mij staat de print op z'n kop... maar dat had u nog niet gemerkt, toch? :-)

Zalig mooi vind ik die twee samen, in hun matching outfits.

Super bedankt Kathleen voor de prachtige stof!

Deze is trouwens nog steeds te koop bij Bellelien, dus allen daarheen :-)

... oh, en na een tijdje vond Oliver het wel welletjes en besliste hij om de prille relatie van zijn zus met Bas in de kiem te smoren.

Hilarisch toch... 'meekomen, jij!" :-)

Stof: Evergreens Frozen / Art Gallery  - via Bellelien

Patronen / Patterns: Friday Dress - Petit à Petit Family / Theo - Zonen09



Lentekriebels

Herkennen jullie dat?

 Ik grijp de laatste tijd steevast naar lichte, vrolijke stofjes. Alsof mijn onderbewustzijn al helemaal klaar is met de donkere winkerperiode.

Ik kan mijzelf geen ongelijk geven deze keer :-)

We dagdromen al van een lange lente en een zalige zomer. Voetjes in het zand, het zonnetje op onze snoeten en hier en daar een cocktail slurpen. In afwachting van warme zonnestralen en vakantie-tijd hebben we enkele uitstapjes op de planning.

Een paar weken geleden gingen Eloise en ik alvast op weekend naar Zwitserland.

Onze vriendin Veerle woont daar al enkele jaren met haar gezin en naar goede gewoonte brengen we haar, in het gezelschap van Eloise's meter en tante Vanessa, een bezoekje.

Ik naaide een jurkje voor Veerle's dochter Mila.

Toen het af was, werd ik erg blij van het resultaat en vond ik het bijna spijtig dat het jurkje niet naar Eloise's kastje zou verhuizen.

Ook herkenbaar?

Ik vatte dus de koe bij de horens en naaide volgens hetzelfde recept een tweede jurkje, deze keer voor Eloise. Een Tinnyjurkje met aangeknipte kapmouwtjes en een rimpelrokje als basispatroon, vervolledigd met enkele subtiele streepjes paspel aan de schoudernaden en het flapje vooraan.

Het Art Gallery stofje dat ik gebruikte knipoogde al een hele tijd naar mij. Ik hou zo hard van de kleurencombinatie, ideaal voor de lente en zomer.

De paspel heeft een oudroze satijnglans.

Ik krijg regelmatig de opmerking dat Eloise mooi poseert.

Mijn tip? We doen de hele tijd aan rollenspelletjes, we zingen samen liedjes en doen gekke stemmetjes na.

De foto's hieronder tonen hoe dat gaat :-)

De jurk die ik naaide voor Mila was trouwens nog wat aan de grote kant dus die kan ik niet tonen... Hopelijk past hij als gegoten tegen de zomer. Groei Mila, groei! (Haar mama zal daar ongetwijfeld anders over denken haha).

Ik naaide daarnaast ook een broek voor Mats, de grote broer van Mila.

... en die paste al wel!

Mats is trouwens met stip ons coolste vriendje.

Zijn kleerkast is om van te smullen, hoe kan het ook anders als zijn mama eigenaar is van de hipste online shop van heel Zwitserland!

Ik selecteerde dus een hippe tricot uit mijn voorraad, eentje die ik ook al gebruikte voor Oliver.

Coole Mats showde met veel plezier zijn Mini Hudson Pants, en deed er nog een breakdance-move bovenop.

Na de shoot volgde er nog een nabespreking.

... Zijn die twee nu niet über-cute samen? <3

Patroon jurk : Tinny Dress - StraightGrain

Stof : Art Gallery Mojave Opaque (o.a hier nog verkrijgbaar maar in andere kleurtint)

Patroon broek: Mini Hudson Pant - True Bias

Hip queens wear blue jeans... and a winner!

Aanschouw, mijn 84235e Tinny.

Ik hou de tel al niet meer bij, en overdrijven ligt niet in mijn aard zoals u hierboven kan lezen, maar bon, het zijn er toch al erg veel.

De aandachtige lezer heeft misschien al gemerkt dat mijn blogfrequentie sterk gedaald is. 

De reden hiervoor is nogal sullig.

Mijn reflexcamera van Canon is in herstelling, sinds einde september.

U houdt het niet voor mogelijk...  Ondertussen zijn we al in de derde herstelronde. 

Van service gesproken... Over een paar weken hoop ik 'back in business' te zijn.

Enfin, er zijn ergere dingen in het leven dus mijn 84235e Tinny presenteer ik u aan de hand van enkele zeer slechte foto's.  

De vrolijke lach van Eloise maakt wel veel goed, toch?

 Deze jurk naaide ik trouwens al meer dan een maand geleden, en wordt hier vaak gedragen.
De stof die ik gebruikte voor het rokdeel is één van mijn favorietjes van dit moment.

De combinatie van het Art Gallery katoentje met de jeansachtige katoen bevalt mij heel erg, alsof ze voor elkaar gemaakt zijn.

Een prinsessenjurk met een hoek eraf. 

Zo heb ik het graag.

Ik waarschuwde u al voor de fotokwaliteit...

Het recept van deze jurk: een rimpelrokje, plus het standaard bovenlijfje met korte mouwen en de standaard Peter Pan kraag. 

De kleurtjes van deze jurk matchen perfect met haar nieuwste cardigan. 

Het is er eentje van Aymara, in de zachtste wol. Dit doet mij eraan denken dat ik dringend hun wol-aanbod van dichterbij moet bekijken want een bijpassende muts zou hier niet misstaan.

... en last but not least, zagen jullie het overdonderende resultaat van Bloggers For Life al?

De actie bracht maar liefst 6722 euro op voor het goede doel, als dat niet hartverwarmend is...

Onze zomerzwanen jurk zal weldra verhuizen naar Nele Deneut!

Proficiat Nele, ik mail je!
Bedankt aan iedereen om de actie zo enthousiast te steunen!

Hip hip *O*L*I*V*E*R*1*!*

Een dik jaar geleden verwelkomden we ons tweede kindje in ons gezin.

Een mini mannetje met zijn 45 centimeter lengte... Kijk maar eens terug naar zijn eerste foto'tjes, ze staan hier.  Mini mini mini was hij.

Drie weken te vroeg.

De avond voor zijn geboorte gingen we met ons drietjes pannekoeken eten, om de verjaardag van Meneer MinnieMie te vieren. 

Ik grapte nog. "De komende jaren kunnen we jouw verjaardag samen met die van onze zoon vieren, want veel verschil zal er niet tussen de data zitten'. Dat het slechts één dag ging zijn kon ik op dat moment niet voorspellen.

Anyway, dat pannekoeken-eten dus.

We parkeerden onze auto op het dorpsplein en wandelden naar de taverne. Eloise had geen zin in stappen en wou gedragen worden. Meneer MinnieMie kreeg telefoon van zijn broer met verjaardagswensen en liep een paar passen voor ons. Ik droeg Eloise op mijn dikke buik, en Oliver schopte in mijn buik als een duiveltje in een doosje.

Een paar uur later legden we Eloise in haar bedje en startte ik eindelijk met het vullen van de suikerbonen-zakjes. Ik had nog drie weken, maar stel je voor dat onze MinnieMan vroeger zou komen...

Lang hield ik het niet vol want na een half uurtje zakjes en doosjes vullen kreeg ik buikpijn en vond ik het een beter idee om alvast naar bed te gaan.

De buikpijn werd steeds feller en feller en toen Meneer MinnieMie rond middernacht kwam slapen deed hij wat research op Google en besliste hij dat dit oefenweeën waren.

"Niks om je zorgen over te maken bollie, dat is normaal"

Hoort u mij al komen? Hij ging rustig slapen terwijl ik verder genoot van mijn oefenweeën.

Rond 5u 's ochtends zat ik op handen en knieën in bed en kende ik met regelmaat van de klok -laat ons zeggen om de 4 minuten- mijn eigen naam niet meer.

Eloise werd uit haar bedje gelicht en rond 6u30 kwamen we samen aan in het ziekenhuis. Met 6 centimeter ontsluiting alstublieft. Oefenweeën my ass.

Alle hens aan dek, en ik mocht meteen naar de arbeidskamer.

Mijn mama zat vast in de ochtendfile dus werd plan B, mijn schoonbroer, opgetrommeld om Eloise te komen halen. Die kwam in mijn arbeidskamer binnengewandeld toen ik 8 centimeter ontsluiting had, gezellige boel. Ik had net een epidurale gekregen (ja ik wou dat echt, dat het veel geholpen heeft is te betwijfelen maar IK-WOU-DIE-PIJN-WEG). Resultaat was dat ik wel even kon bekomen van de stormachtige nacht. Eloise kreeg nog een laatste zoen en dan vertrok zij mee met haar nonkel om van thuisuit te supporteren.

Live reporter ter plaatse was uiteraard Meneer MinnieMie.

Vlak voor ik mocht beginnen persen verstuurde hij een sms naar mijn mama en naar mijn schoonzus, de meter-to-be: 'hij heeft haar!".

Eloise werd uiteindelijk kort voor de middag grote zus, en kleine broer kwam ter wereld na welgeteld drie keer persen. Mama is jou dankbaar klein vriendje.

Hij werd aangelegd en begon meteen te drinken. Zuigkracht dat het ventje had! Ik noemde hem stiekem 'den Dyson'.

Net toen ik dacht dat mijn job erop zat bleek er nog iets te missen.

Waar was die placenta? Het snode ding bleek vastgegroeid aan de binnenkant van het litteken van mijn keizersnede; souveniertje van Eloise's bevalling.

Wat volgde ga ik u besparen, maar het was pijnlijker dan bevallen zelf.

Enfin, al bij al een bevalling uit de boekjes en terwijl de verpleegsters Oliver verzorgden nam ik een warme douche, terwijl mijn hart en lijf ontploften van moederliefde en trots.

De eerste maanden balanceerden we echter op een slappe koord. Slaaptekort en zorgen, het doet wat met een mens.

Nu, 12 maanden later, lijkt het alsof Oliver er altijd is geweest en ontplof ik nog steeds van moederliefde en trots als ik mijn patatjes zie.

Oliver is onze vrolijke vent, die de hele dag door brabbelt en geen seconde pauzeert.

Een weekje voor zijn verjaardag begon hij te stappen. Eerst aarzelend maar ondertussen stevig op beide voetjes.

Voor zijn eerste feestje naaide ik zijn eerste hemdje.

De Theo van Zonen09, in een prachtig tricotje van Art Gallery dat ik kocht bij Petite Couture.
Het kleinste maatje in de smalle versie blijkt perfect te passen.

Ik ga hem nog eens opeten... echt...

Het stofje heeft een drukke print, dus onder het motto 'less is more' voegde ik enkel een donkerblauw paspeltje toe aan de rugpas.

De foto's namen we op zijn verjaardagsfeestje.
Real life on the blog :-)

Gefeliciteerd lieve schat.
Fijne eerste verjaardag xxx

November 17th 2015

Today is extra special - because you turn ONE!
We'll eat cookies and cake and have lots of fun.
It seems like just yesterday, you were brand new.
And now, there are so many things you can do.
...

We'll light your first candle and make a big fuss
to be sure that you know you are precious to us.
Today is extra special - because you turn ONE!
and the best thing of all is -
Your life has just begun!

Selfish Sewing: The Southport Dress - Part 1

Sinds ik de Mini Hudson Pants ontdekte, ben ik grote fan van True Bias. 

U zag Eloise en mijzelf al enkele keren voorbij huppelen op deze blog in onze favoriete broekjes; want als iets zowel goed zit als er goed uitziet, dan mag dat gezegd worden. 

Alle lof dus voor Kelly, de ontwerpster achter True Bias.

Toen Kelly enkele maanden geleden een nieuw patroon voor dames lanceerde; de Southport Dress, was ik er als de kippen bij om het te bestellen. Er was namelijk een kleine korting gedurende de lanceringsweek en dat laat ik niet aan mijzelf voorbijgaan!

Ik liet er geen gras over groeien. 

Enthousiast nam ik die avond mijn maten op, en knipte ik meteen de stof. 

Aan naaien kwam ik door omstandigheden echter niet - tot ik enkele weken geleden de patroondelen terugvond en besliste om er toch maar aan te beginnen.

Merkt u al aan deze lange inleiding dat het van hieruit mis ging?

Laat het mij zo stellen: er was nogal een groot verschil tussen mijn onmiddellijk-na-bevallen-borstvoedingsgevende-lichaam en mijn postuur nu. 

Laat het mij nog anders stellen: waar zijn die borsten gebleven? :-(

Frequent visitors have certainly already noticed that I adore the patterns released by True Bias. The (Mini) Hudson Pants are amongst the most favorite items in both my daughter's as well as my closet.

Kelly from True Bias launched a new women's pattern, the Southport dress, some months ago and I could not resist to buy it immediately.

Mijn eerste versie van de jurk bleek dus groot. Als in, veel te groot.

Er volgde dus een rondje 'innemen', en ik presenteer u bij deze mijn aangepaste Southport Dress, nog steeds wat ruim aan de boezem-zone, maar zeker draagbaar.

Dit had kunnen vermeden worden door eerst een testversie te maken zegt u?

Ja, dat klopt. 

Als een bus.

Dus laten we hier niet dieper op ingaan...  

#waarzatiktochmetmijngedachten

My first attempt to sew this dress was not very successful. I took my body measurements a short time after giving birth, while breastfeeding my babyson, and I only started sewing some weeks ago.

Apparently, my body has undergone a big change in those months in-between, most noticeable in the breast-area. This resulted in an over-sized dress, so I had to take off some inches.

En oh ja, zoals de titel het zegt; er volgt nog een Southport Dress, eentje op basis van mijn maten "van nu", en die paste meteen perfect, zonder enige aanpassing.

Stay tuned!

Still, I like the result very much. 

Moreover, I already sewed a second version of this Southport Dress, taking into account my actual body measurements; and this resulted in a size-wise spot-on dress!

Stay tuned!

Patroon / Pattern: SouthPort Dress - True Bias

Stof / Fabric: Wandering Lands Mineral (Art Gallery) via Bellelien