Ik twijfelde eerst om dit blogbericht: 'het jasje van de zeven zuchten' te noemen, maar ik bedacht mij toch op het laatste moment. Het is altijd beter om wat positiever te zijn, niet waar? :-)
Maar toch, de 7 zuchten... Ik verklaar mij nader.
Ik maakte twee Jackie-jasjes voor Eloise, te "bewonderen"
hier en
hier. De Jackie is absoluut een toppatroon; zit ingenieus in elkaar, past mooi aan, ... enfin, alles wat je wil in een jasje. En toch, ik wou eens iets anders. Vraag mij niet waarom, maar ik had ergens het idee dat ik het kind toch niet in drie keer hetzelfde jasje kon steken. Via-via viel ik op een patroontje van
Dear my Kids en besliste dat dit mijn alternatief voor de Jackie zou worden. So far, so good... Maar, tijdens het naaien kreeg ik ruzie met
mijzelf. Ik wou een aantal elementen uit de Jackie 'stelen' en die
integreren in het patroon. Alleen, aanpassen en ik, dat is precies iets
dat niet goed samengaat.
I named this blogmessage 'Spring Jacket', while I was seriously considering to re-name it to 'the horrible jacket', as I moaned and groaned creating it :-)
But hey, let's stay positive! I'll explain you why I had a hard time...
The pattern I usually use for sewing jackets is the Jackie (see here and here). This time, I wanted something else; something fresh, something I had never done before. I chose to go for a coat by Dear My Kids. But... as I have a very good experience with the Jackie, I wanted to mix some Jackie-elements with this Dear My Kids-pattern.
Het resultaat was dat ik de jas op een paar
uurtjes tijd wel had getekend en geknipt, maar er vervolgens gedurende 3
(ja, drie!) volle weken elke avond naar staarde, en telkens terug
weglegde. Vorige week maakte ik met mijzelf een deal: zolang dit jasje
niet af was, mocht ik niet aan iets anders beginnen. Dat werkte dus,
want ik raapte al mijn moed bij elkaar en werkte het af.
Already
from the beginning, I started arguing with myself. Yes, me, myself, and
I, we couldn't find a consensus on how to proceed. I drew and cut the
pattern in just a few hours, but it took me three weeks afterwards to
finish the coat. For three whole weeks in a row, I stared at the pattern
pieces, and put them aside, again and again. Finally, I told myself that
I could not start off with a new sewing project before finishing this
jacket. So this is the result. Finally!
Helaas verliep het naai-proces ook niet zonder slag of stoot. Ik
worstelde bijvoorbeeld met de, overigens prachtige, gabardine. Een
zeemzoete mint-kleur, maar helemaal niet lief voor mij. Ik heb gevloekt,
en bijna tranen gelaten om de mouwkoppen. Helemaal perfect zijn ze
niet, maar dat probeer ik te negeren.
The sewing didn't go very smoothly either, I struggled with the (gorgeous! mint!) gabardine. The sleeves were a true challenge, so they are not perfect, but it is as good as it gets.
Voor de binnenvoering gebruikte ik een meer dan prachtig stofje van
Art Gallery,
dat perfect past bij de mint gabardine. In een moment van
onbezonnenheid (bij het fameuze 'aanpassingswerk') knipte ik verkeerd in
de binnenstof. Ik loste dit op door een lintje met de vermelding
'HOMEMADE' op de scheur te stikken. Doe alsjeblieft alsof je
bovenstaande zin nooit gelezen hebt...
I adore the fabric I used for the lining... Art Gallery, it always does the trick! It is actually too cute to be used as lining...
De paspel is van Petit Pan, en de knoopjes vond ik bij Veritas. En oh ja, de gele broche in de vorm van een theepotje is een cadeautje van oma. Uiteindelijk ben ik wel heel blij met het eindresultaat.
... Ware het niet dat het jasje 'juist gepast' is voor Eloise. Och ja...
In the end, I do love the result. The mint color is soooooo lovely, and I found the perfect buttons and piping to complete the picture. The yellow broche represents a cute teapot, and is a gift of Eloise's grandma. We love it!
... Unfortunately, the jacket is a bit tight... Oh well...
Patroon / Pattern:
Stylish Kids Double Breasted Coat
Gabardine:
IeneMiene
Voering / Lining: Art Gallery - Love notes urban via
Bellelien
Knoopjes / Buttons: Veritas
