Van zodra ik de La Maison Victor van juli/augustus 2016 (de meest recente editie dus) doorbladerde haalde ik er één patroon uit dat meteen op mijn persoonlijke "selfish sewing" lijstje belandde.
De Golda short.
Ik zag mij daar meteen in rondhuppelen, vraag mij niet waarom.
Een lapje Lotte Martens werd vrijwel onmiddellijk geselecteerd als perfecte stofkeuze. De stoffen van Lotte zijn een prachtig staaltje vakmanschap en dus ook wat duurder dan het gemiddelde stofje in mijn kast. U begrijpt dat ik deze dus reserveerde voor mijzelf en niet voor mijn gestaag groeiende vierjarige dochter. Sorry Eloise :-)
Het patroon lag al een tijdje te wachten, het stofje ook. Maar ondergetekende had een serieuze aanval van knipangst, en enkele goede redenen.
- Selfish sewing vind ik steeds spannend. Kies ik de juiste maat? Zou het model mij staan?
- Bij La Maison Victor wordt de Golda gemaakt in sweaterstof. Mijn stofje is van het niet-rekkende soort. What to do?
- Ik wou echt echt echt echt echt (zei ik al echt?) de Lotte Martens-stof niet verprutsen
Enfin. Om een lang verhaal kort te maken; gisterenavond ging ik er eindelijk voor. Her en der hoorde ik dat de Golda ruim valt en je dus moet opteren voor een maatje kleiner dan je normale confectiemaat. Aangezien ik een niet-rekkende stof gebruikte ging ik wel degelijk voor mijn confectiemaat en knipte ik maat 36.
Rond middernacht was mijn short af... en hij past nog ook. Applausje voor mijzelf.
Vandaag namen we enkele foto's tijdens een wandeling met de kindjes. En die zijn ook gelukt, applausje voor Meneer MinnieMie.
Ok, komaan, hoe mooi is die stof???!! Rosé-gouden veegjes op een donkerblauwe achtergrond. Ik combineerde met een eenvoudige roze blouse uit mijn kast en wat rosé gouden juweeltjes en ik was ready to go. Sporty & comfy, maar toch chique.
Achteraan sluit de short ook mooi aan, mogelijk ook dankzij de stevigheid en uitmundende kwaliteit van de Lotte Martens - stof, maar ik ben echt, echt, echt tevreden. Zei ik al echt?
Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden!
