dinsdag 30 juni 2015

Sewing Therapy: bandwerk

Het was hier stilletjes.

Ik heb getwijfeld om deze post te schrijven; deze blog is namelijk in de eerste plaats mijn 'happy place'... maar ook mijn archief. 
Stukjes van ons leven, fragmenten om later terug te lezen.
So here goes.


Vorige week zondag, 21 juni - de eerste dag van de zomer - hebben we afscheid genomen van mijn papa. 
De pappie van Eloise en Oliver. 
De schoonvader van Meneer MinnieMie.

Begin februari 2015, midden in mijn Oliver-kraamtijd, kreeg ik telefoon van zijn arts. 
'Zit u mevrouw?'
Men had een hersentumor ontdekt, en ik kreeg er meteen een verhaal bij. De hersentumor bleek  een uitzaaiiing te zijn van zijn longen. 'Want uw vader heeft longkanker mevrouw. De prognose is zeer slecht." Enkele weken later werden er nog uitzaaiingen gevonden. Kanker stadium 4, dat is ongeneeslijk. 

Een mokerslag, recht in onze magen. De wereld van mijn broer en mijzelf daverde op z'n grondvesten.
Het werden maanden van ontelbare ziekenhuisbezoeken, gesprekken met artsen, onderzoeken, ... om bijna 5 maanden later te eindigen met zijn koude hand in die van mij.
Veel sneller dan verwacht, en gedacht.
Zestig jaar mocht hij worden.

Finito. Afgelopen. 
We namen op een serene manier afscheid, hij stierf omringd door de mensen die hij het liefste zag, en dat troost ons.

Op zijn afscheidsprentje kwam deze tekst; die hij uit het hoofd kende.
Schenk mij de kalmte om te aanvaarden
wat ik niet kan veranderen;
de moed om te veranderen wat ik kan veranderen;
en de wijsheid om het verschil hiertussen te zien.

Deze blog las hij niet, maar hij genoot wel van de naaisels. Mijn Lotta rok vond hij erg geslaagd, en als Eloise een nieuwe jurk droeg vroeg hij steevast: 'mama gemaakt schatje?'. Hij wist dat naaien rust bracht in mijn hoofd, en droeg mij op om mijzelf goed te verzorgen. 

Zin in bloggen had ik even niet, maar ik naaide wel door. Net zoals toen, want naaien is therapie. Alleszinds, voor mij werkt het.


Een rondje bandwerk was echter wel aangewezen, want de concentratie was ver zoek vorige week. Het einde-schooljaar geschenkje dat ik voor Eloise's juf in gedachten had vormde de basis van mijn repetitief werkje, en ik toon jullie bij deze mijn productie van vorige week. 



Eenvoudige ritstasjes, met lederen hoekjes.
Een beetje saai misschien, want allemaal hetzelfde, maar wel een schoon geheel, en ik hou daar zo van.





Ik liet Eloise het geschenkje voor haar juf kiezen, en het werd deze. 
Smaak heeft ze, mijn dochter.


De tasjes zijn ongeveer de grootte van een clutch.



Zelf maken? Dat kan.


Stoffen:
Miss Matatabi: Kokka Ellen Baker - Charms - Half Round (currently sold out)



64 opmerkingen:

  1. Niet leuk ... afscheid nemen ... veel sterkte en zorg voor jezelf!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Annick, ik kan me voorstellen dat je twijfelde om het hier te posten! Een plaats waar het meestal over mooie dingen gaat, ontstaan uit je ongelooflijk creatietalent. Afscheid nemen is moeilijk, weinig woorden zijn er om de pijn ervan te verzachten, die zijn er eigenlijk niet. Alleen maar woorden van steun, hopend dat je daar iets aan hebt! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel veel sterkte. Heel mooi neergeschreven vind ik, zit met de krop in mijn keel...
    En heel mooie tasjes!! Die hoekjes maken ze zo echt he :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. veel sterkte in zulke moeilijke tijden.
    Het is vaak niet te geloven hoe snel het kan gaan.
    De tasjes, saai zijn ze zeker niet!
    En als het jou tot rust kan brengen, dan is dat heel fijn dat je in zulke tijden toch een rustmoment kan creëren.
    nogmaals veel sterke, aan jou en je familie.
    Grtjs

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ontzettend veel sterkte, voor jou en ook voor Eloise, want die mist haar pappie vast ook enorm.
    Fijn dat je je tovh een beetje kunt verliezen in het naaien (ik heb dat ook, therapie, dat is het)
    En ontzettend mooie tasjes, in al hun eenvoud.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Veel sterkte in deze moeilijke tijd. En je papa heeft gelijk, goed voor jezelf blijven zorgen! Dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Veel sterkte in deze moeilijke tijd. En je papa heeft gelijk, goed voor jezelf blijven zorgen! Dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Veel sterkte in deze moeilijke tijd. En je papa heeft gelijk, goed voor jezelf blijven zorgen! Dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Sterkte!
    Liefs Saartje

    http://saartjeathome.blogspot.be

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Gecondoleerd en sterkte. Ik heb afgelopen februari mijn schoonvader verloren, ook aan kanker. Ik weet een klein beetje wat je doormaakt dus, al is het jouw vader, dat is 100x zwaarder dan een schoonvader.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Veel sterkte! Ik identifeer mezelf soms een beetje met jou (gewoon omdat onze kindjes ongeveer van dezelfde leeftijd zijn, eerst een meisje, dan een jongen, en niet bepaald de makkelijkste jongen maar wel een absolute schat), en kreeg het echt moeilijk bij de gedachte van zo'n telefoontje en zo'n afscheid. Alle begrip dat je je even concentreert op wat belangrijk is en wat je rust brengt. Wij wahctne geduldig op nieuwe posts.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Kippenvel en tranen bij t lezen van je verhaal....de schrik van ieder kind om te horen te krijgen van eigen kind of ouder....Beiden zo vanzelfsprekend om bij je te hebben...En dan toch, komt daar het moment...Alles trilt, alles verandert...Niet gek dat je tijd nodig hebt deze nieuwe situatie onder de knie te krijgen...vooral gevoelsmatig...Veel sterkte!!
    En, niks saai productiewerk, stuk voor stuk mooie exemplaren! De juf gaat blij zijn, vooral omdat het uit het hart komt!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik heb met tranen in mij ogen je berichtje gelezen.Mijn schoonmama is vorige maand overleden aan kanker.
    Ik zat naast haar toen de dokter haar vertelde dat ze nog 2 maand te leven had(het waren uiteindelijk maar 3 weken meer).
    Ik vind het heel moedig van jou om het hier allemaal zo neer te schrijven.
    Veel sterkte

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Dat tekstje... Ons papa kende dat ook van buiten. Zit hier met een serieuze krop in mijn keel, mij groot te houden op het werk...
    Niets kan er iets aan veranderen, niets maakt het beter, ik hoop alleen dat je je gesteund voelt om door deze moeilijke tijd te geraken.
    Vanuit het diepst van mijn hart stuur ik je een dikke knuffel.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oh lieve lieve Annick, veel sterkte meisje. Ik hoop dat je moed kan putten uit de mooie dingen rondom jou, de moed om verder te gaan, jouw papa waakt over jullie, zeker weten! dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik vind het sterk van je dat je dit gepost hebt, er zijn helaas niet alleen mooie dingen in het leven. Als begrijp ik ook wel dat je je blog graag als een 'happy plekje' ziet, maar soms moet het er gewoon eens uit.
    Het is ook knap van je, dat je temidden van al dat verdriet er nog in slaagt om iets moois te maken, ik vind dat een mooi gebaar!
    Ik wens jou en je familie veel sterkte en geef je graag een dikke, virtuele knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Veel, veel sterkte, Annick. Ik kan (mag) er niet aan denken wat dit met een mens doet. Ik hoop dat je veel steun vindt in je omgeving, en je papa had groot gelijk: verzorg jezelf goed.

    Fijn dat je naaimachine je wat rust kan bieden. Sewing Therapy, absoluut, ik ken het zo goed. Na Ernestjes geboorte had ik er ook nood aan. Sta jezelf die momenten toe, je kunt er maar deugd van hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Veel sterkte! Zelfs in een happy place mag er stilte en een traan zijn. Je papa verdient het om ook hier geëerd te worden. Hou vast aan de herinnering.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Het grijpt me erg aan, heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Veel sterkte, voor jou en je familie. Ik zou niet weten wat ik doen moest, mocht mijn papa er plots niet meer zijn. Wat sterk dat je dat hier zo mooi verwoordt. Lieve groeten

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Dikke knuffel meid,.... je bent een supersterke vrouw, dochter, mama en vriendin!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Gecondoleerd, veel sterkte met je verdriet.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Pappie blijft voor altijd in onze gedachten. Daar zorgen we samen voor! XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Veel sterkte bij dit grote verlies.Is inderdaad niet gemakkelijk omdat met andere te delen op je blog.Leuk bandwerkje dan weer wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Lieve Annick! Krijg tranen in mijn ogen bij het lezen van dit blogbericht! Ben er zeker van dat jouw papa superfier zou zijn op jou en je prachtige gezinnetje! Heel veel sterkte! Dikke knuffel xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Heel veel sterkte meid, dat heb je mooi verwoord...
    Hopelijk heeft de bandwerktherapie een beetje kunnen helpen om je gedachten te verzetten.
    Veel liefs.
    Anneleen

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Lieve Annick, van een mokerslag gesproken.. het ene ogenblik ben je nog zo gelukkig met en in de ban van dat nieuwe leventje, het andere ogenblik wordt er zoiets belangrijk van je afgenomen. Ik kan me niet inbeelden hoe pijnlijk de laatste maanden geweest moeten zijn voor je. Dit is zo oneerlijk. Als naaien je helpt deze pijn een minibeetje te verzachten, ga dan maar lekker door met bandwerk. Want in de eerste plaats naaien we toch voor onszelf, niet? dikke, dikke knuffel voor jou en je supermooie gezinnetje. xXx xXx xXx

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Heidi Van Tielen30 juni 2015 om 14:39

    Liefste Annick, heel veel sterkte en alle liefs van de wereld. xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Heel veel sterkte voor jou en je gezin, je familie ... met nog extra naaitherapeutische momenten ...

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Dikke knuffel Annick; ik hoop dat jouw papa niet te veel heeft afgezien.
    En uit therapeutisch naaien komen dikwijls de mooiste dingen.
    Die juf zal superblij zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  31. wat een mooi en ontroerend blog,
    dat je hem nooit zal vergeten
    zal hij zeker hebben geweten
    trek je op aan de mooie gebaren xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Heel veel sterkte Annick. En zorg goed voor jezelf, zeker nu. En dat stapeltje tasjes is helemaal niet saai maar heel schoon.

    BeantwoordenVerwijderen
  33. De tranen rolden over mijn wangen bij het lezen van je verhaal... Drie weken geleden heb ik mijn papa ook veel te vroeg moeten loslaten na een hevige strijd tegen kanker. Amper 58 mocht hij worden... Hoewel het verdriet, de pijn en het gemis niet met woorden te beschrijven zijn, ben ik dankbaar voor de intense periode die we samen nog doorbrachten. Ik hoop dat je tijdens de afgelopen periode naast de moeilijke momenten ook nog veel nieuwe, mooie, intense herinneringen hebt opgebouwd, en dat je je hieraan kan optrekken... Wij gooien opa alvast elke avond een kusje toe op z'n sterretje... Ik wens je alle liefde en steun toe die je nodig hebt!
    Evelien

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Mooi geschreven. Mooi genaaid. Want ja, dat helpt! Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Heel veel sterkte Annick in deze moeilijke tijd. Ik heb vorige maand mijn opa moeten afgeven en dat was al zwaar. Maar een vader... ik mag er niet aan denken. Naaien zonder al te veel denkwerk hielp hier ook. Het was een moment 'ontsnappen' uit de harde realiteit.

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Veel sterkte! Ik kan het me niet inbeelden om mijn vader op zo'n korte tijd te moeten afgeven. Ik hoop dat je buiten het naaien mensen hebt die je steunen in deze moeilijke periode. De mooie reacties die ik hier al las doen mij vermoeden van wel. Heel mooie tasjes trouwens!

    BeantwoordenVerwijderen
  37. Veel sterkte in deze donkere dagen! Afscheid nemen is nooit makkelijk maar op deze manier iemand moeten afgeven maakt het natuurlijk nog extra moeilijk... En een blog is er idd vaak om de mooie dingen te tonen maar af en toe het negatieve van je afschrijven kan zo'n deugd doen!
    wikkelgatjes (eenhuisjeopdebuiten.wordpress.com)

    BeantwoordenVerwijderen
  38. Kippenvel bij het lezen van je verhaal. Tranen hier omdat het gemis van m'n eigen papa plots keihard boven komt drijven. 8 jaar geleden is het ondertussen al dat ik hem moet missen. Het gemis, de pijn, het verdriet zullen de komende weken/maanden toenemen. En dat is goed, want bij het verlies van zo'n dierbaar iemand leg je je niet zomaar neer! Sterkte!!

    BeantwoordenVerwijderen
  39. Heel veel sterkte ! Ik verloor mijn vader ook toen hij 60 was. Ik begrijp wat je meemaakt. Laat de mooie herinneringen troost brengen. Leuk dat hij jouw naaisels zo kon waarderen. Hij vond deze tasjes vast ook leuk. Ik vind ze prachtig en helemaal niet saai.
    Lieve groetjes,
    CreativEls
    http://koekjehaakjemaakje.com

    BeantwoordenVerwijderen
  40. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
    Groetjes Daisy

    BeantwoordenVerwijderen
  41. Och Annick. Ik zit hier zelf al te janken. Sterkte meid, héél erg veel sterkte! Hopelijk kan je troost vinden bij elkaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  42. Prachtig heb je dat geschreven. Ik heb veel aan jullie gedacht de laatste maanden! (en, vrolijke noot: ik vind dit bandwerk prachtig!)

    BeantwoordenVerwijderen
  43. Heel veel sterkte! Koester de mooie herinneringen. Ik ben er zeker van dat hij ergens nog altijd geniet van je naaisels.

    BeantwoordenVerwijderen
  44. Potver, zit ik te huilen achter de laptop.... Helaas vreselijk herkenbaar. Mijn moeder waar ik een sterke band mee had, 59 jaar, is ook overleden aan een hersentumor. Wat een groot verdriet.... Naaien is voor mij ook een uitlaatklep. Ik wens je heel veel sterkte!!

    BeantwoordenVerwijderen
  45. Sterkte '... Iedereen verwerkt zijn verdriet op een andere manier
    En helemaal niet saai maar super mooi !

    BeantwoordenVerwijderen
  46. Ik wens jullie veel sterkte bij dit grote verlies. Ik hoop dat je kracht kan putten uit goede herinneringen, en uit elkaar x

    BeantwoordenVerwijderen
  47. Een prachtig rondje bandwerk, extra mooi omdat het een stukje therapie was. Je schreef het hier treffend neer, ik wens je veel sterkte de komende maanden.

    BeantwoordenVerwijderen
  48. Heel veel sterkte. Wat een vreselijke tijd heb je doorgemaakt. Mijn mama heeft ook al 2 keer kanker gehad, elke keer ben ik weer bang om haar te verliezen. Maar ik heb ze gelukkig nog en koester dat des te meer. Ik wens je heel veel sterkte toe. En je papa heeft gelijk, zorg goed voor jezelf!

    BeantwoordenVerwijderen
  49. Goh, woorden schieten steeds tekort om zoiets te omschrijven. Ik kan alleen maar zeggen dat ik je veel sterkte wens (jou en alle mensen die jouw papa na aan het hart lagen).

    BeantwoordenVerwijderen
  50. Heel veel sterkte ! Maar amai, wat een moed heb jij al getoond de laatste maanden ...

    BeantwoordenVerwijderen
  51. Heel veel sterkte, want dat hebben jullie vast wel nodig.

    BeantwoordenVerwijderen
  52. Ik lees mijn blogachterstand in omgekeerde volgorde weg, dus ik lees dit nu pas. Wat een moeilijke tijd en een donkere wolk boven de kraamtijd. Sterkte... En naaien helpt om je hoofd leeg te maken en nieuwe energie te krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  53. nogmaals heel veel sterkte Annick! Wat een krachtpatser ben je toch, een supervrouw. Ik begrijp heel goed dat naaien je gedachten verzet, hier werkt dat ook zo! Het hoeft niet bijzonder moeilijk te zijn, de ritstasjes zijn prachtig! Keep your head up superwoman! x

    BeantwoordenVerwijderen
  54. Heel veel sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd. X

    BeantwoordenVerwijderen
  55. Oh wat een verlies. Ik weet hoe je je nu voelt, helaas. Naaien geeft afleiding, dat is fijn. En de tasjes zijn prachtig geworden. Dat had jouw papa ook vast gevonden!

    BeantwoordenVerwijderen
  56. Wat liggen geluk van een nieuw leven omarmen en verlies van een dierbare toch vaak dicht bij elkaar... (Het staat me nog zo helder voor de geest hoe ik 9 maanden zwanger in het ziekenhuis een laatste bezoek bracht aan mijn zwager (ook hersentumor) en twee weken later met een heel lief klein baby meisje bij de uitvaart zat) Wat een verlies en gemis voor jou en jullie. Ik hoop dat jullie op een fijne en goede manier afscheid hebben kunnen nemen. En heel veel sterkte om de afgelopen heftige tijd een plek te geven en rust te vinden en dat de mooie herinneringen vooral blijven. En ja... naaien is een perfecte uitlaatklep :)

    BeantwoordenVerwijderen
  57. Ik word er stil van, leef met je mee...en toch is het moeilijk te vatten zo in het begin van de vakantie, alles bruist van leven en wordt verwarmt door de zon en dan zo'n gemis moeten dragen...

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt dat je kwam kijken! Thank you so much for your visit!