maandag 10 april 2017

Gelukkig past de broek

Toen ik bijna 5 jaar geleden gebeten werd door de naaimicrobe volgde ik steevast, en op de letter, patronen. De creativiteit die ik mijzelf durfde toestaan was het combineren van stoffen en kleuren. Dat was toen al genoeg uitdaging. Patroonhacks waren écht niet aan mij besteed, hoogstens ging ik voor een mix & match.
We zijn ondertussen enkele jaren later en ik merk dat ik meer en meer zelf teken, uitprobeer, en ideeën vanuit mijn hoofd vertaal naar stof. Trial en error, zo mag dat proces wel genoemd worden. De stapel met stoffen die ik op die manier verprutste durf ik al niet meer tonen. 

U voelt mij al komen, vandaag toon ik zo een trial & error. En repeat.
Niet ondraagbaar, maar te groot. Of te klein. Enfin, kijk maar mee...


Ik wou een nieuwe outfit voor Eloise naaien: een truitje gecombineerd met een broek. 
Voor de broek hoefde ik niet lang na te denken, ik koos de mini Hudson pants die ik al zo vaak naaide. Ik denk dat ik het ondertussen kan met mijn ogen toe. Zou ik dat de volgende keer eens proberen? Voer voor een nieuwe 'trial & error' blogpost alvast :-)



Eloise is bijna 5 en draagt 110-116 in confectiekleding. Ik tekende de 5 jaar over van het patroon en deze past perfect.
Oef, dat is toch al iets.

De stof is trouwens van Nosh, zalige kwaliteit zoals we gewoon zijn van Nosh.
Ik bestelde rechtstreeks bij hen, in Finland, en drie dagen later werd mijn pakje al geleverd....

Eloise zag de stof en zei: ooooh Afrikaanse stof! 
Ze hadden op school net een weekje gewerkt rond het thema 'Afrika', en legde de link. Ik legde eerder de link met de hippe botanical prints, maar kom, zolang we allebei tevreden zijn is het mij allemaal eender.


Maar dus... toen wou ik ook een trui bij deze broek.
In mijn hoofd zat een 'fancy' truitje, geen gewone 'tussen de soep en de patatten' sweater, maar eentje met net dat tikkeltje extra. Een pofmouwtje bijvoorbeeld.

Ik nam mijn patroon-teken boek erbij en hertekende de mouw uit Stof voor Durf-het-Zelvers 2 naar de mouw die ik voor ogen had. 
Toen de trui af was, deed ik een vreugdedansje. Toen ik Eloise de trui aantrok, zakte de moed in mijn schoenen. 
Mijn overmoedige zelve had maat 122 overgetekend. 
Euh, what was I thinking... 
Eloise groeit, sneller dan ik haar garderobe kan naaien, en ik had met dat idee in mijn achterhoofd het allemaal wat ruimer gezien. Als in, twee maten te ruim.




Lijkt nog mee te vallen zegt u?
Kijk maar eens naar de mouwen... Ik moest ze 2 keer omslaan want wapperende armen zonder kinderhandjes is maar een gek zicht :-)


Achteraan werkte ik trouwens af met een rits, de tricot die ik gebruikte (ook van Nosh trouwens) rekt nauwelijks dus dat was geen overbodige luxe.

Enfin, deze trui gaat nog eventjes in de kast. Maar hij komt er zeker terug uit, want ik ben stiekem wel blij met het resultaat.



Poging twee dus, en hiervoor gebruikte ik een zalig velours stofje dat ik kocht bij Madeline De Stoffenmadam. Velours is weer mega 'in' tegenwoordig:  Laurence gebruikte exact dezelfde stof (lees hier), en de andere Laurence maakte in de blauwe variant een zalige outfit voor haar zoon. 

Ik tekende een trui in maat 110 (deze ezel ging zich geen twee keer aan dezelfde steen stoten), en gebruikte de wijde mouwen uit Stof voor Durf-het-Zelvers 2 als basis.




Missie geslaagd, zou je zo denken?

De stof is ultrazacht, de kleur past perfect op de broek, het naaien verliep erg vlot.
En dan bleek dat ik mij misrekende in de lengte, waardoor de trui nogal kort valt. Nogal.
Echt. Waar.
I. Kid. You. Not.



Ik werkte de mouw af met een rolzoompje; zo moet de mouw niet gedubbeld worden, wat het effect van de wijde mouw zou teniet doen.



Maar, te kort dus.
In ieder geval, laten we zeggen dat zowel 'cropped' als 'oversized' tegenwoordig best wel kunnen. Maar ideaal is dit toch niet... 
Ik verzamel mijn moed om aan trui nummer 3 te beginnen :)

Gelukkig past de broek.

De spoorweg waar we foto's gingen nemen ligt trouwens kortbij ons huis, en wordt al jaren niet meer gebruikt.
Maar fotogeniek is hij wel... Daarom wil ik jullie dit laatste beeld niet onthouden... Poseren als een pro, die oudste van mij.



Patronen: Broek - Mini Hudson Pants van True Bias / Truitjes: zelf getekend maar gebaseerd op Stof voor Durf-het-Zelvers 2

17 opmerkingen:

  1. Welke foutjes? Ik zie twee prachtige outfits.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi, stuk voor stuk! Ik snap je frustratie, hier ook vaak een overschatting van het kind, of niet nameten en dan maar op de blaren moeten zitten. Schattig meisje heb je daar wel, die komt met alles weg zeker? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Daarom lees ik hier nu zo graag. Jouw verhaal is zo gewoon zoals het is en oooh dat is zeer herkenbaar 😀 oefening baart kunst? Of zoiets? Maar ik vind ze wel dik oké hoor ... en te groot is geen probleem, gewoon even wachten

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Schitterende post! Alhoewel ik wel lichtjes ontgoocheld ben dat je geen gouden flosjes in de schoudernaad genaaid hebt ;) De 2 versies mouwen vind ik heel geslaagd! en die laatste foto is gewoon 'to die for'

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heel mooi. Ja en hier is het soms ook hoor. Ik begin s avonds vaak aan hun outfits en dan kan ik niks nameten... en ja meestal ben ik dan te enthousiast en zet het hele stuk ineen en dan merk in s ochtends ook wel eens van oei... maar in uw geval is oei juist kei mooi uitgevallen!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hahaha, zalige post! Blijven gaan Annick, komt helemaal goed ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oh ik word toch altijd zo blij van jouw posts. Schitterende broek - ik overweeg al sinds de instagramfoto een bestelling in Finland - en prachtige truitjes. Nu, in die ene groeit ze wel in (en ik wil wel een handleiding van hoe je zo'n mouw hertekend? :) ) en die 2e is gewoon ongelooflijk in hé! Benieuwd naar de 3e dus!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wauw! Beide versies zijn super mooi (al ben ik stiekem wel meer fan van het eerste truitje). En met het zien van deze mooie 'Afrikaanse' broek, heb ik weer iets om toe te voegen aan mijn to-sew-list :)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Het leven zoals het is zeker :-) Dat overkomt ons allemaal wel eens en ik vind dat het inderdaad nog wel meevalt... Nu ben ik wel superbenieuwd naar die 3e trui!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik vind dat ook allemaal heel mooi hoor. En grappig dat je dat zegt van die spoorweg. Ik dacht meteen "amai, daar gaat commentaar op komen" :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ok, ik moet lachen met je post omdat ik het herken :-) maar het fijne is dat we gewoon blijven gaan (allé ik voor de moment net iets minder maar soit) en dat in de meeste gevallen dat echt wel draagbare stuks geeft, dat ene moet nog wel wat in de kast maar ah op een dag past ze er helemaal in :-) en schone nieuwe lay-out! ik ben fan :-) als je naar wordpress wil overschakelen, je weet me te vinden hé ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. superleuke setjes en al naaiende leer je ! knap gemaakt hoor

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Geweldige post!
    Ik lees zo graag de emoties van het maken. Blij dat je eerlijk durft tonen dat we niet allemaal als topdesigners geboren worden ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Heerlijk oprechte post en daardoor heel herkenbaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik ging juist zeggen "met de mode van vandaag doet de juiste maat er eigenlijk niet zo veel toe" ;) Triple prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik ben zwaar fan van de broek! En het cropped truitje lijkt me nog wel zeer draagbaar? Alleszins erg tof gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt dat je kwam kijken! Thank you so much for your visit!